Ramazan Canural Yazdı AYASOFYA VE SAKARYA TÜRKÜSÜ

AYASOFYA VE SAKARYA TÜRKÜSÜ

 

Bazen açıktan açığa,  bazen gizliden gizliye…

Tarih boyunca Hilâl ve Salip hep karşı karşıya geldi.

Hep kapıştı.

Gerçi Çanakkale’ de, İstiklâl Savaşında dersini fazlasıyla almış olsa da…

“Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar”  son iki yüz yıldan beri  Hilâl karşısında  çok kere mağrur, gururlu  ve  kibirliydi.

Çünkü o güçlü, kuvvetli  ve  zengindi.

Berikiyse  “hasta adam”

Ayasofya ise…

Taaa 1453 den beri camiydi…

Fakat nedense  günün birinde  müzeye çevrildi.  Nedenini  araştırmadım. Ama belli ki esas sebep   müstekbir Batı’nın gönlünü hoş tutmaktı. Ya da  Bizans zihniyetini teskin…

Lâkin sebep ne olursa olsun…

Ayasofya bir simge,  bir egemenlik işaretiydi…

Özellikle bizim nesil için…

Onun müze olarak kalması, egemenlik ve hürriyet  noktasında bize;  hep  biraz eksik, biraz kusurluymuşuz gibi bir duygu yaşatıyordu. Sanki Ayasofya öksüzdü ve  biz bunun hüznüyle yaşamaya alışmıştık.

Ama bir gün birileri çıkageldi “dünyamıza…”

Dedi ki…

“Hayır  hayır!…Sen ezelden beri  hep hür yaşadın, hür yaşayacaksın …”

Ve…

“Ayasofya Türk’tür, Ayasofya Müslüman’dır…   Öyle kalmalı.”

Sahi ne diyordu  Üstad, Sakarya Türküsünde?..

                 Rabbim isterse  sular büklüm büklüm burulur,

                Sırtına Sakarya’nın Türk Tarihi vurulur.

Bana kefendir yatak sana tabuttur havuz,

               Sen kıvrıl ben gideyim son peygamber kılavuz,

              Yol onun varlık onun  gerisi hep angarya

              Yüzü üstü çok süründün kalk ayağa Sakarya!

Sanki Üstadın  “Sakarya’ya”  seslenişi  şimdi ete kemiğe bürünüyor.

Ve… Seksen küsur yıllık hasret yakında bitiyor.

Ayasofya’nın sırtına yeniden Türk mührü  vuruluyor.

Bunu nasip eden Rabbime  şükürler olsun!

Bunu yapan ekipten  Allah bin kere razı olsun!