Eskişehir'de Vefalı Koca Duygulandırdı

Eskişehir'de yaşayan Hakan Ünsal, 2010 yılında beyinden pıhtı atması sonucunda felç geçiren eşi Gülay Ünsal'ı 13 yıldır gözü gibi bakıyor. Emekliliğine 7 ay kala işini bırakıp eşine bakan Ünsal, "Ona gözüm gibi bakıyorum, ölene kadar benim bebeğim o" diyor.

Eskişehir'de yaşayan Hakan Ünsal, 2010 yılında beyinden pıhtı atması sonucunda felç geçiren eşi Gülay Ünsal'ı 13 yıldır gözü gibi bakıyor. Emekliliğine 7 ay kala işini bırakıp eşine bakan Ünsal, "Ona gözüm gibi bakıyorum, ölene kadar benim bebeğim o" diyor.

Eskişehir'de yaşayan Gülay Ünsal'ın 2010 yılında beyinden pıhtı atması sonucunda felç geçirmesi nedeniyle eşi Hakan Ünsal, 7 ay kalan emekliliğinden vaz geçerek işini bıraktığı günden bu yana hanımına gözü gibi bakıyor.


58 yaşındaki Hakan Ünsal, 2007 yılından beri evli olduğu 45 yaşındaki eşi Gülay Ünsal'ı geçirdikleri tüm zorluklara rağmen bırakmıyor.


2010 yılında beyinden pıhtı atması sonucunda felç geçiren ardından bacağı kesilen eşine gözü gibi bakan Ünsal, eşinin her şeyiyle kendi başına ilgileniyor.


Çalıştığı dönemlerde emekliliğine 7 ay kaldığını ancak eşinin hastalanması üzerine işini bıraktığını belirten Ünsal, eşinin zamanında yaptığı fedakarlıkları unutamadığını ondan dolayı biran olsun yanından ayrılmadığını ifade etti. Vefalı koca, seven insanlar için bu tarz işlerin karşılıklı olduğuna vurgu yapan yaparken, eşinden çok memnun olduğunu dile getiren Gülay Ünsal ise ‘Hem ondan hem de ailesinden Allah razı olsun' dedi.


“Ona gözüm gibi bakıyorum, ölene kadar benim bebeğim o” Felç geçiren eşi Gülay Ünsal'a 13 yıldır gözü gibi bakan Hakan Ünsal, “2007'den beri evliyiz. Eşim 2010'da beyinden pıhtı atmasından dolayı felç geçirdi ve bunu müteakip bacakta morarma olduğu için kangren olmasın diye diz kapağının üstünden kestiler. İlaçlarıyla, iğnesiyle, kan sulandırıcısıyla, hastaneye gidiş gelişleriyle, gezdirmeyle, yemekleriyle, her şeyiyle ben ilgileniyorum. Daha önce çalışıyordum, hanım böyle olunca bıraktım. Emekliliğime 7 ay vardı, emekli olamadım. Öyle bekliyor hâlâ. Öğlene kadar evdeyiz, öğleden sonra da dışarlara gezmeye gidiyoruz. İşimiz varsa hastaneye gidiyoruz. O bana zamanında çok yardımcı oldu, çok kol kanat gerdi. Ben de bırakmak istemedim. Evet, karımı çok seviyorum. Geçimimiz için bize yardımcı oluyorlar, destekliyorlar. Bana evde bakım parası, karıma da engelli parası veriyorlar. Onunla geçinmeye çalışıyoruz. Sadece bez ve ilaç parasında zorluk çekiyoruz. Seven insanlar için bu iş karşılıklı. İnsanlar seviyorlarsa birbirlerine katlanacaklar. Tamam bazen kavgalar oluyor. Biz şimdi de kavga ediyoruz. Geceleri uyumuyor, uykusuzluk çekiyor. Beni uyutmuyor, çok zorlanıyorum. Bazen atışıyoruz ama yine de ben bırakmam. Ona gözüm gibi bakıyorum, ölene kadar benim bebeğim o” şeklinde konuştu.