Gonca Dalçık Yazdı:”Bir çocuğun dilinden oyun terapisi”

‘’Bir gün bir yere getirdi annem beni. Oyuncaklar varmış güzel bir yermiş oynayacakmışım orda

‘’Bir gün bir yere getirdi annem beni.

Oyuncaklar varmış güzel bir yermiş oynayacakmışım orda.

Bir tane de kız var başımda, benim terapistim olduğumu söylemişti tanışırken.

Terapistin ne olduğunu ne işe yaradığını bana anlatan bir kitap okumuştu, ilgimi çeken bir kitaptı yine de ona pek belli etmedim. Gülümsüyordu, iyi duruyordu aslında ama bilmiyorum burası ilk defa gördüğüm bir yer ve bu kızı da tanımıyorum. .

.

Oyun odasına beraber girmemiz gerekti ben istemedim annemden ayrılamazdım annem nerede duracaktı?

Beni bırakıp gidecek miydi? Ya giderse?

Bu tanımadığım kızla tanımadığım bir yerde durmak istemiyorum, korkuyorum… ne kadar bir sürü oyuncak da olsa kafamdaki endişeler korkutuyor beni

.

.

Ağlayıp durmayınca annemin de benimle beraber oyun odasında durmasına izin verdi terapist kız.

Ona duyamayacağım şekilde bir şeyler söyledi.

Sakinliğini ve sevecenliğini koruyordu, gülüyordu.

Bense sinir olmuş ve anneme yapışmıştım.

İlk seans annemi odadan çıkartmak için çekiştirmekle geçti, ağladım, terapist kız beni anlıyordu duygularımı bana ifade ediyordu her saniyesini bana ayırmıştı tek ilgi odağı bendim ama yine de istediğim olmuyordu ve odadan çıkmıyorduk öylece seans sonuna kadar sürdü bu durum…

.

.

Sonraki seanslar artık ağlamıyordum ama çok dikkatliydim, sessizdim, seçtiğim bazı oyuncaklarla küçük bir alanda oynamayı tercih ediyordum, oynadığım oyuncakları hemen topluyordum, tedirgindim ama yavaş yavaş buranın güvenli bir ortam olduğuna ve bu kızın samimiyetine inanıyordum galiba

.

.

Bir kaç seans daha geçti ve artık oda da dilediğimce oynayabiliyordum. Dağıtıyorum bana hiç kızmıyor, annem de beni bırakıp girmiyor, içerde bekliyor.

Süremiz bitince annemin yanına gidiyoruz her şey yolunda görünüyor, korkularım gittikçe azaldı, terapistimi oyunlarıma dahil etmeye başladım. İsteyerek geliyorum, galiba onu seviyorum… evet evet öyle.

Sevdim bu kızı.

Güvenli bir ortamda, korkularımı dışa vurup yeniden işlememe ve onları o ortamda çözebilmeme olanak sundu. Sanırım annemle de işbirliği kuruyor iki elden benim için ne gerekiyorsa yapıyorlar.

Sevilen, ilgilenilen biriyim ben.

Bunu farketmek minik kalbime öyle iyi geldi ki❤

Burası benim özgür alanım

Oyun odam

Kendime ve başka bir şeye zarar veremediğim sürece

Nasıl istersem ne istersem

Öyle yansıtabildiğim

Oynayabildiğim

Sıkıntılarımı çözebildiğim renkli dünyam

İyiki varmışım

İyiki varmış annem

İyiki varmış bu terapist kız

İyikiler sarmış dünyamı

Biirr sürüü iyi ki