Ramazan Canural

İmamoğlu'nu yargılayacak olan mahkeme heyetinden istirhamımdır

Ramazan Canural'ın 'İmamoğlu'nu yargılayacak olan mahkeme heyetinden istirhamımdır' adlı köşe yazısı...

 İMAMOĞLU’YU YARGILAYACAK OLAN MAHKEME HEYETİNDEN İSTİRHAMIMDIR

Anketlere göre Türkiye’de yargıya güven %27 lere düşmüş.

Bazılarına göre bu %27 lik grup saftirik.

İşte ben o saftiriklerdenim(!)

Bu sonuç şaşırtıcı mı?

Değil.

Neden değil? Çünkü biz millet olarak , bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olma gibi sözümona bir yetenek sahibiyizdir.

Bu tespitlerden sonra gelelim asıl konuya…

Sayın İmamoğlu tutuklanmadan önce, devlet görevlilerine çok üstenci bir dille laflar etti. Yahu devletle kavga edilir mi? Siyasetçilerle polemik yapabilirsin. Ülkenin valisini, savcısını, hakimini ne karıştırıyorsun?. Ötekine “ahmak” berikine “it”…

Bu ne ya?

Böyle insanları hiç sevmem.

Eleştirilerimin İmamoğlu’nun siyasi pozisyonuyla bir ilgisi yok.

Şimdi Onda şöyle bir imaj var:

Tavan yapmış bir ego, kibir abidesi bir benlik, valisi- savcısı, bakanı ve hatta ülkenin cumhurbaşkanı dahil herkese dil uzatmayı sıradan bir iş sayan nev’i şahsına münhasır narsistik bir kişilik!

Neyse… Sözü fazla uzatmadan İmamoğlu’yu yargılayacak olan mahkeme heyetinden vatandaş olarak şöyle bir istirhamım var:

Eğer yasal bir engel yoksa, lütfen bu ekibin duruşmalarını, canlı yayınla televizyonlardan verin. Duruşma herkese açık olsun ki, böylece yargımız da zan altında kalmaktan kurtulsun.

Böyle bir uygulama muhalefetinden iktidarına, seveninden sevmeyenine, herkesi büyük ölçüde rahatlatacaktır.

VOLKAN KONAK, SİBEL CAN VE BENZEMEZ KİMSE SANA…

O gece saat 23-24 arası , önceden Kanal-D de yayınlanan “Şarkılar Bizi Söyler” adlı programı Youtube’den izliyordum.

Fehmi Tokay’ın hit olmuş bestesi “Benzemez Kimse Sana” başlamazdan önce insanı alıp taaa başka dünyalara götüren çok müthiş bir keman taksimi…

O sırada Volkan Konak kendinden geçmiş, yüzünde bir hüzün, bir duygu patlaması…

Ardından Sibel Can’ın şarkıya girişi, Sibel Can’dan sonra, Hüsnü Şenlendirici’nin, klarnetiyle enstrümental olarak şarkıya devamı...

Herkes mest olmuş durumda…

Ama ne acı bir tesadüf ki o saatlerde Volkan Konak Kıbrıs’ta sahnede can veriyormuş. Yalan dünya, işte böyle bir şey… Allah rahmet eylesin… Dünya görüşü bana uymasa da sanatçı kişiliği ve yardımseverliği bende her zaman olumlu izler bırakmıştır. Kolay değil 55 çocuğa amca olmak ve onları okutmak. Bunun için Volkan Konak gibi yüce gönüllü biri olmak gerekiyor.

Meslek âşkı da işte böyle bir şey olmalı. Sahnede can vermek! 1962 de Şükrü Tunar, 1996 da Zeki Müren ve en son Volkan Konak… Sahnede can veren büyük ustalar!

Ruhunuz şadolsun.

Sadece sizlerin değil; yakın zamanda aramızdan ayrılan Ferdi Tayfur’un, Ankaralı Turgut’un, Kahtalı Mıçı’nın ve Edip Akbayram’ın da ruhları şadolsun…